Warszawa
Wieża ciśnień w Ogrodzie Saskim, zwana wodozbiorem. Wieża wraz z pompownią została wzniesiona w latach 1853 – 1854 na wzór świątyni Westy z Tivoli, według projektu Henryka Marconiego, projektanta wodociągu.
W XIX w. rozrastająca się Warszawa potrzebowała coraz więcej wody, której na dodatek zaczęło brakować w wysychających źródłach i korytach strumieni. Wówczas skierowano zainteresowanie ku Wiśle. Problemem natury technicznej było pokonanie wzniesienia skarpy wiślanej i wpompowanie wody rzecznej wysoko na poziom miasta. Pierwszym wodociągiem pokonującym barierę wysokości i doprowadzającym wodę wiślaną dla wysokiej, lewobrzeżnej części miasta był wodociąg Henryka Marconiego. Wodociąg Marconiego, którego budowę rozpoczęto w 1851 r., a otwarty został w 1855 r., pobierał wodę z Wisły, przepuszczał przez piaskowe filtry i tłoczył pompami parowymi do zbiornika, wybudowanego dodatkowo na sztucznym wyniesieniu, czyli wodozbioru w Ogrodzie Saskim. Woda ze zbiornika zasilała cztery fontanny (połączone w jeden system, tak że woda z jednej fontanny przelewała się do drugiej w kolejności: fontanna w Ogrodzie Saskim, na placu Teatralnym, pod kolumną Zygmunta, na Rynku Starego Miasta) i 16 zdrojów ulicznych (w późniejszych latach ich liczba wzrosła). Wodociąg pracował do 1889 r. Został zastąpiony wodociągiem Lindleya uruchomionym w 1886 r.
Zdjęcia: Małgorzata Łoś, listopad 2007 r.
——————————————————————————————————————–
Zdjęcia: Małgorzata Łoś, marzec 2001 r.
Wieża przed remontem:
——————————————————————————————————————–
Wieża na pocztówkach:
——————————————————————————————————————–
Skany starych pocztówek przesłane przez Janusza Matusiaka:
——————————————————————————————————————–
Zdjęcie lotnicze z 1944 r. przesłane przez Janusza Matusiaka:
