Chełmno

Wieża ciśnień wybudowana w 1867 r. na rynku, a rozebrana w 1925 r.

Chełmno było jednym z prekursorów wdrażania techniki wodociągowej – wodociągi założono tu w 1842 r. Ujęcia wody zlokalizowano u podnóża wzniesień chełmińskich w dzielnicy Rybaki. W maju 1842 r. zainstalowano maszyny parowe tłoczące wodę do zbiornika ustawionego na chełmińskim rynku (tzw. rząpi). W kolejnych latach rozbudowywano wodociąg doprowadzając wodę do kolejnych budynków. W związku z rozrostem sieci wodociągowej powstała potrzeba budowy wieży ciśnień. W 1867 r. na rynku, w miejscu starej fontanny, rozpoczęto budowę, którą nadzorował mistrz murarski Paweł Stefański. Dzięki wybudowanej wieży można było tłoczyć wodę na wysokość drugiego piętra.

Intensywny rozwój miasta w II połowie XIX w. spowodował wzrost zapotrzebowania na wodę, jak również potrzebę jej tłoczenia na coraz wyższe kondygnacje. Magistrat zlecił bydgoskiemu budowniczemu miejskiemu inż. Heinrichowi Metzgerowi opracowanie koncepcji modernizacji wodociągów w Chełmnie. Koncepcja zawierała między innymi projekt wzniesienia nowej wieży ciśnień. W 1898 r. magistrat uchwalił budowę nowej wieży, która została zlokalizowana przy ul. Dominikańskiej. Nowa wieża ciśnień tłoczyła wodę na wysokość czwartego piętra. Po jej uruchomieniu stara wieża ciśnień na rynku została przeznaczona na magazyn, a ostatecznie została rozebrana w roku 1925.

Informacje ze strony Zakładu Wodociągów i Kanalizacji w Chełmnie (>>>)